Living in hindsight

Ματάκια μου,
Είναι μακρύς ο χρόνος όταν φεύγεις. πονάνε οι ώρες και θέλω απ’ το πρωί να βραδιάσει. να έρθει η άλλη μέρα και μαζί της να έρθεις κι εσύ να σε δω. αφού για άλλη μια φορά αυτό είναι ανέφικτο τώρα.. Μα είναι νωρίς πολύ για να νυχτώσει. και περιμένω κοιτώντας σε απο ένα ψεύτικο παράθυρο. να κινείσαι- πολύ μακριά μου- και να μιλάς και να έχεις αυτό το υπέροχο χαμόγελο να φωτίζει το προσωπάκι μου. Είναι μεγάλος ο καιρός όταν λείπεις. και εύχομαι να αλλάξει κάτι και να γίνει το θαύμα. να έρθεις πιο γρήγορα κι ας είναι για λίγο.. το ελπίζω. και επειδή εσύ θες πάντα όπως εγώ, θα τα καταφέρουμε. και θα γίνει σήμερα το αύριο μας και το αύριο πάλι αύριο και συνέχεια.
Σε αγαπάω