Μην σε χάσω

Χθες με έβαλες για πρώτη φορά να σκεφτώ το ενδεχόμενο να σε χάσω. Τόσο καιρό αυτό το πράγμα δεν υπήρχε για μένα. οχι με την έννοια οτι σε θεωρώ δεδομένο στη ζωή μου τώρα και για πάντα, αλλά επειδή πιστεύω τόσο σε αυτό που έχουμε που δεν μπορώ να διανοηθώ οτι θα πάψει να υπάρχει. κι οτι θα φύγεις. Με όσα μου έχεις δείξει μου εμπνέεις τόση σιγουριά που για κανέναν δεν την έχω.. ούτε για μένα την ίδια σχεδόν. Δεν είσαι δεδομένος δυστυχώς. κανείς δεν είναι. Και ίσως πρέπει να αρχίσω να το λογαριάζω αυτό κάθε φορά που ανοίγω το στόμα μου και είμαι κακιά και σκληρή απέναντί σου. Απλά είναι που έχεις μπει πια εντελώς στην σφαίρα των δικών μου ατόμων και έχω ξεχάσει πως εσύ είσαι δίπλα μου απο επιλογή. και όπως είπες μπορεί και απο επιλογή να πάψεις να είσαι. Πόνεσε αυτό, γιατί δεν σε είχα φανταστεί ποτέ μου να μου το λες. και γιατί με τόσα "πάντα" που ξεστομίζεις και με τόσες μεγάλες κουβέντες, μου είχες σιωπηρά απαγορεύσει να σε θεωρώ προσωρινό. Τώρα πλέον το πιστεύω οτι πρέπει να ζυγίζω την συμπεριφορά μου καλά. να σταματήσω να κρατάω κρυμμένες τις αυθόρμητες λέξεις όπως το πόσο πολύ σε αγαπάω και σε χρειάζομαι πάντα δίπλα μου.. γιατί τίποτα δεν είναι αυτονόητο. και όλα θέλουν προσπάθεια. Συγνώμη που είμαι έτσι μερικές φορές και σε στεναχωρώ. είσαι ο τελευταίος άνθρωπος που θέλω να πικράνω. δεν σου αξίζουν όλα αυτά που παίρνεις απο μένα..θα τα αλλάξω, στο υπόσχομαι. χεράκια. .