Να σε σφίγγω αιώνια και να μην λείπεις ποτέ

Σοκολάτα με κερασένιο λικέρ. καναπές κι αγκαλιά. κουβερτούλα διπλή. Και στοργή. και φροντίδα άπειρη. και αγάπη ακόμη πιο άπειρη. Η πιο υπέροχη ίσως Κυριακο-Δευτέρα της ζωής μας. Θέλω να μείνουμε μαζί. για πάντα και πιο πολύ ακόμα. Σε αγαπάω όσο δεν μπορεί κανείς να φανταστεί. Σε ευχαριστώ που ήρθες.

άκου πως πάει

πιστεύω οτι οι στιγμές που εμποδίζεις πεθαίνουν. και το να μην ξαναέρθουν είναι η τιμωρία που σου αξίζει επειδή τις απαρνήθηκες όταν ακόμη μπορούσαν να έρθουν

αυτή είναι η θεωρία μου και αυτό σκέφτομαι κάθε φορά. πως μας αξίζει μια τιμωρία για την καθυστέρηση μας να σκεφτούμε αυτό που θέλαμε νωρίτερα. κι εγώ που εδώ και ώρα θέλω τόσο απεγνωσμένα να έρθεις και που θα πεθάνω αν δεν γίνει αυτό, σου λέω όχι. γιατί απλά πρέπει να τιμωρηθώ. κι εγώ κι εσύ. πρέπει να ακούγεται πολύ ψυχαναγκαστικό αυτό αλλά η αλήθεια είναι οτι έτσι σκέφτομαι. και σου λέω,δεν μας λυπάμαι.. βαθιά μέσα μου έχω την ελπίδα πως ίσως η τιμωρία μας διδάξει να μην το ξανακάνουμε ποτέ αυτό με τη χρονοκαθυστέρηση..
Θα ήθελα ένα μαγικό..πολλές ώρες τώρα..αλλά δεν μου αρέσουν οι καθυστερήσεις και είμαι τραγικά ψυχαναγκαστική οπότε μάλλον θα υπομείνω τις μέρες που θα έρθουν..με τα εμπόδια που έφτιαξες κι εγώ συντήρησα..θα περιμένω..

Λυπάμαι για όσα θέλω να κάνω

Έφτασα κι εγώ καθυστερημένα στο σημείο που εσύ είχες βρεθεί εξαρχής. Συγνώμη που δεν σε γέμισα λέξεις απο την πρώτη στιγμή. και συγνώμη που το αισθάνομαι τώρα και μετά απο τόσο πολύ καιρό.. αλλά μέχρι τώρα το έβλεπα πλεονασμό. τώρα μονάχα θέλω να μιλάω ασταμάτητα για το πόσο γεμάτη με έκανες να είμαι. Μπορεί να φταίει που νιώθω πως τώρα δεν με ακούς πια και γι' αυτό να θέλω τόσο επίμονα να σε κάνω να πιστέψεις. αλλά για μένα ποτέ ξανά δεν θα έχει σημασία τι θα πιστέψεις. είμαι ότι βλέπεις. ότι σου λέω. και κάτι παραπάνω. Η πιο αληθινή μου λέξη είναι το σ' αγαπάω. για πάντα. όλες οι άλλες φράσεις μου μπαίνουν μέσα του σαν ένα κορμί και τυλίγουν όσα αισθάνομαι σε έναν υπέροχο τρυφερό χορό απο ανάγκη κι ευτυχία και φροντίδα και νοιάξιμο. Είτε με θες κοντά σου είτε όχι και για όσο θα συμβαίνει αυτό και για πιο μετά ακόμα θα προσπαθώ να σου δείξω. Να το θυμάσαι πάντα. σ' αγαπάω.

υγ: έμαθα απο παλιά να λέω πως "αγγίζω δίχως φόβο ηλεκτροφόρα σύρματα". το μόνο σίγουρο είναι οτι "αυτά δεν με αγγίζουν". μην φοβηθείς για μένα. να μείνεις εδώ και να με αγαπάς όσο εγώ. είναι όλα όσα θα ήθελα... Εσύ..?τι είναι αυτό που θέλεις πιο πολύ στον κόσμο..?

γιατί δεν έρχεσαι;

Σε παρακαλώ ξύπνα. δεν αντέχω άλλο μόνη μου.. Γιατί όποτε σε χρειάζομαι περισσότερο λείπεις? με σκοτώνει αυτή η απουσία σου. λες και το κάνεις επίτηδες και χάνεσαι εντελώς και πονάει. Ότι θυμάμαι πιο έντονα τώρα είναι αυτές οι στιγμές. που δεν είσαι εδώ ούτε καν μεταφορικά. που δεν απαντάς στις κλήσεις μου. που δεν μπορώ με κανένα απολύτως μέσο να σε φτάσω και να σε φέρω ελάχιστα πιο κοντά μου.
Πιο πολύ απο κάθε τι με διπλώνει η έλλειψη. Και καταλήγω να μιλάω με τους τοίχους σα να ήταν εσύ.