12.6.10

Δεν έρχονται τα δάκρυα κατα παραγγελία

Μου είπες να μην ξανακλάψω αλλά δεν μπορώ.. δεν μπορώ να συγκρατήσω τα καταραμένα τα δάκρυα όταν μιλάμε ελάχιστα κι απλά τυπικά.. και δεν ξέρω τι έγινε.. και δεν ξέρω τι (σε) χάλασε.. Δεν το αντέχω όμως αυτό.. μπορεί να φταίω κι εγώ που όλα τα παίρνω περίεργα.. μα πονάει ο τόνος της φωνής σου.. και έχω μέρες να σε δω και σκοτεινιάζει.. βασικά δεν ξημερώνει καν.. μουντός ο καιρός πια και αστράφτει.. Αναρωτιέμαι.. δεν ακούς τη φωνή μου που σπάει όταν μιλάμε..? δεν καταλαβαίνεις τις λέξεις που θρυμματίζονται και ύστερα ματώνουν τα χέρια μου..?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου