Σκέφτομαι ακατάπαυστα και ας σου υποσχέθηκα οτι δεν θα το κάνω.. μερικές φορές ξέρεις το να κρατήσεις το νου μακριά είναι αδύνατο.. στο είπα εξαρχής. Μετά απο μήνες.. τόσες λέξεις πρωτάκουστες. πως θα μπορούσα να μην..?? Στριφογυρίζουν στο κεφάλι μου και τίποτ' άλλο δεν μπορεί να με κάνει να ξεχαστώ. Όχι οτι η επεξεργασία των όσων είπες τα κάνουν πιο κατανοητά ή πιο αποδεκτά.... απλά μου δημιουργούν ζαλάδα ατέλειωτη.
Ένα μήνυμα περιμένω, ώρες τώρα.. Δεν πιστεύω οτι μου έχεις θυμώσει κι ας ακουγόσουν απότομος. έτσι είσαι. αλλά μ' αγαπάς. Μην με ρωτάς, δεν ξέρω πως μπορείς και το κάνεις αλλά σε πιστεύω αφού το λες. κι ας έχω τόσα ελαττώματα τελικά.. Απάντησέ μου.. σε παρακαλώ.. Είπα δεν θέλω να κρεμιέμαι τόσο απο πάνω σου αλλά το κάνω.. Εκλιπαρώ να ξυπνήσεις.. να πάρω ένα σημάδι σου.. Όχι δεν είναι που είμαι εγωίστρια.. να δω πως είσαι καλά θέλω....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου