Δεν έχω.. δεν είμαι.. δεν θέλω..

Δεν έχω μισό. Είμαι μόνη μου. Βαδίζω όπως πάντα με τα χέρια σφιγμένα πάνω μου σαν σε αγκαλιά. Αγκαλιά στο εγώ μου. και προχωράω χωρίς να κοιτάζω μπροστά. Είμαι μόνη μου και δεν έχω ανάγκη κανέναν και τίποτα. Σπασμένη σε κομμάτια κι όμως δεν φοβάμαι πιο πολύ απο πριν. Τρέχω και λαχανιάζω και σταματάω και χάνομαι και βρίσκομαι. και είμαι εντελώς εντελώς μόνη μου.
Δεν είμαι πλήρης. δεν είμαι γεμάτη. δεν είμαι δυνατή. Είμαι μια απ' τα ίδια. Είμαι ένα ον χωρίς. Ελλείψεις πολλές και καμιά δυνατότητα συμπλήρωσης. Τελικά έτσι έπρεπε να είναι κι έτσι πάντα θα είναι. Με προσωρινή ευτυχία και μονιμότητα μόνο στους κύκλους.
Δεν θέλω πια κάτι. Στέρεψαν οι επιθυμίες για περισσότερα. η αλήθεια είναι οτι δεν έπρεπε καν να ζητήσω. δεν έπρεπε καν να περιμένω. Δεν θέλω. Δεν θέλω να σε δω. Δεν θέλω να σε ακούσω. Δεν θέλω να σε σκεφτώ. και ξέρω πως, παρ'ότι αναίτια, ούτε κι εσύ θέλεις.