Κι αυτό το λένε απόλυτο

Νομίζω πια πως έχω τα πάντα. ακόμα κι εκείνα που δεν θα τολμούσα καν να σκεφτώ ποτέ.. τα έχω. Και είμαι άπειρα, απέραντα κι απερίγραπτα ευτυχισμένη. Και θέλω να γεμίσω όλο τον κόσμο με όμορφα λόγια. αλλά λένε πως τα λόγια τα ξεπερνούν οι πράξεις. και οι σκέψεις ακόμα τα ξεπερνούν γιατί τα λόγια είναι λόγια. μερικές φορές μας χαιδεύουν τα αυτιά και ύστερα τα φοβόμαστε μην γίνουν αέρας. Και είναι κι εκείνο το μικρόβιο που με κατατρέχει κι όλο τρομάζω με την ευτυχία. υποσυνείδητα ψάχνω ψεγάδια γιατί  δεν βρίσκω άλλο τρόπο να εξηγήσω την τελειότητα. και να τη δεχτώ με τη λογική μου. αυτή τη λογική που χρόνια τώρα με κρατούσε να περιμένω το τέλειο και παράλληλα προσπαθούσε να με πείσει πως αυτό δεν υπάρχει, για να μην απογοητευτώ πολύ αν δεν έρθει. Μα ήρθε. και δεν χωράει πια άμυνα εδώ, είναι αταίριαστη. Εσύ ο ίδιος έγινες η άμυνά μου και τώρα πια δεν φοβάμαι τίποτα. Ότι κι αν σου λέω κατά καιρούς, εσύ να θυμάσαι πως είμαστε τέλειοι. και μαζί θα κάνουμε όλη μας τη ζωή όλο και πιο υπέροχη και τίποτα ποτέ δεν θα πάει στραβά και να μην μου φοβάσαι εσύ. δεν θα χαλάσει,μονάχα θα φτιάχνει πιο πολύ κάθε μέρα. Ξέρεις, είναι στιγμές που σκέφτομαι το ξεκίνημα. και το νοσταλγώ. αλλά με έφερε σε ένα παρόν τόσο υπέροχο που δεν μπορώ να ξεχωρίσω τι αγαπώ πιο πολύ.. την αρχή, την πορεία, εσένα, εμάς, την κάθε νέα μέρα.. όλα τα αγαπάω.