6.9.10

Και δεν θέλω να βρεθώ πουθενά αλλού

Τελικά μπορεί να πάει και παραπάνω.. Μπορεί να μεγαλώνει η αγάπη μου και ο ενθουσιασμός και η τρυφερότητα και η ευτυχία. Όσο κι αν περνάει ο καιρός, δεν χάνουν την ικανότητα τους να αυξάνονται. Όλα. Και το αγαπάω αυτό. Βασικά το λατρεύω. Θέλω να βγω έξω και να τρέξω και να ουρλιάξω και να πετάξω τόσο ψηλά που να πνιγώ μες στα σύννεφα. Κάπως έτσι μας φαντάζομαι όταν κλείνω τα μάτια, στα σύννεφα. Μα το πιο μαγικό απ' όλα είναι οτι κι όταν ακόμη τα ανοίξω πάλι στα σύννεφα είμαστε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου