21.9.10

Again

Με λόγια που τρυπάνε.. για όσα δεν έκανα γιατί σε αγαπάω κι εσύ νόμιζες πως αδιαφορώ.. Without your love you 're tearing me apart.. Without your love I'm doused in madness.. Αδιαφορώ.. Λες και μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο πέρα απο σένα όλη μέρα. Λες και μπορώ να κάνω κάτι άλλο πέρα απο το να μετράω τις ώρες για να ρθεις. Κι εσύ να πιστεύεις πως και καλά δεν θέλω. Τι βλάκας που είσαι.. Δεν ξέρω με τι μέτρα με κρίνεις. Δεν ξέρω πως υπολογίζεις τη συμπεριφορά μου και κάθε τόσο δεν σ' αρέσει. Αποδοκιμάζοντας πάντως εμένα να ξέρεις πως αποδοκιμάζεις τον εαυτό σου. Γιατί μοιάζουμε. Και όσο περνάει ο καιρός όλο πιο ίδιοι γινόμαστε. Και ούτε ξέρω αν είναι καλό αυτό, αλλά συμβαίνει. Γαμώτο βλέπεις πως τις τελευταίες μέρες είμαι έτσι. Με δέχεσαι όπως είμαι? Όχι. αφού και όταν πάλι γίνομαι καλά σε ενοχλεί. Και τότε ξαναγίνομαι έτσι. Είναι κύκλος. Ακόμα ένας ηλίθιος κύκλος. Νόμιζα οτι απο τότε που σε βρήκα τελείωσαν οι κύκλοι, αλλά μάλλον υπάρχουν παντού. Όταν δεν είναι σε ολόκληρη τη ζωή είναι στις καταστάσεις.. στις στιγμές.. πάντως είναι.... Take my hand.. take my hand.. take my hand.. take my hand....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου