Τα πάντα μου

Περνάει ο καιρός.Ένας μήνας.και τρείς εβδομάδες.μαζί. Ήρθαν σκαμπανευάσματα.Ξύπνησαν φόβοι,δικοί μου και δικοί σου.Επέστρεψε η ευαισθησία.και έφερε παρέα το παρελθόν σε συσκευασία δώρου.ολόκληρο,μην τύχει και ξεχάσω κανένα κομμάτι του.Και ύστερα απο την ανασφάλεια,με πνίγει μια σιγουριά για όλα εκείνα σου που με κάνουν ευτυχισμένη.και που ξέρω πως τα θέλω όσο τίποτ' άλλο.Και μέρα με τη μέρα μαθαίνω να χρειάζομαι όχι μόνο τα συναισθήματα που μου γεννάς αλλά κι εσένα τον ίδιο.Δε είσαι πια το απρόσωπο στήριγμα που πάνω του θ' ακουμπώ..ούτε είσαι απλά εκείνος που θα δέχεται αυτά που εγώ επιμένω να δίνω.Είσαι εσύ και για μένα είσαι τα πάντα πια.