Πόσα περισσότερα λόγια πια?Και πόσο πιο γλυκά?Δεν γίνεται να το ζω!Δεν γίνεται να τα πιστεύεις..όλα αυτά..Λόγια και τραγούδια και εξομολογήσεις.. Κι εσύ ανόητο, δεν παύεις να μου λείπεις κι ας μιλάμε συνέχεια.Θέλω κι άλλο.Δεν φτάνει.Ποτέ δεν θα πάρω αρκετά μεγάλη δόση απο σενα..πάντα θα σε θέλω δίπλα μου.Όσο πιο πολύ γίνεται!
Ως τότε μένω με τα όνειρα.Τα κοινά μας όνειρα. Για μεθαύριο.Και σιγοτραγουδάω...................:
"..our loves expires with the universe.."
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου