Σαν σε όνειρο..

Πόσο χρόνο θα χρειαστώ για να συνειδητοποιήσω πως τώρα πια ζω?στ'αλήθεια?Μέρα με τη μέρα,ώρα την ώρα,στιγμή τη στιγμή εντυπώνεται στο μυαλό μου..νομίζω.Μα δεν είναι εύκολο.Μετά απο τόσο,πως να το πιστέψω?Παραείναι καλό για να είναι αληθινό.Αλλά έτσι είναι.Και καλό και αληθινό.Και πρέπει να το καταλάβω,γιατί προς το παρόν είναι σα να μιλώ για τη ζωη κάποιου άλλου!Είναι η δική μου ζωή γαμώτο!Και ναι,για πρώτη φορά την ζω!Την κατέβασα απο το ράφι που την είχα προσεκτικά τοποθετήσει και την ξεσκόνισα.Καλύτερα έτσι.Και όλο και καλύτερα θα γίνεται.Είμαι ευχαριστημένη.Και χαμογελαστή.Φτάνει?? =))