Ανασφάλειες..

Το ζώ.Βέβαια το βλέμμα μου που και που παγώνει.Ακόμα κι όταν είσαι δίπλα..Με ρωτάς τι έχω και εγώ δεν ξέρω τι ν' απαντήσω.Μου λες πως κάτι υπάρχει στα μάτια μου..κάτι βλέπεις.Αλλά τι να σου πω?Οτι εκείνη την ώρα που μου κρατάς το χέρι σκέφτομαι πως απο στιγμή σε στιγμή θα το αφήσεις?Να παραδεχτώ πως φοβάμαι μην μου φύγεις?Να σου δείξω πόσο πανικοβάλομαι μη σε χάσω τώρα που σε βρήκα?Και είναι ανόητο..δεν έχω λόγο..μου επιβεβαιώνεις συνεχώς και με κάθε τρόπο πως είσαι εδώ!Τι άλλο θέλω?Τι παραπάνω?