επιβάλλεται να το λύσω όσο ακόμα μπορείς να με φτάνεις

Νομίζω οτι για όλη την υπόλοιπη ζωή μου θα συνεχίσω να παίζω εμμονικά με τις στιγμές. να πρακαλάω τις καλές να μείνουν για πάντα και να καταριέμαι εκείνες που άπρακτες περνούν και με αφήνουν με αυτή την απαίσια αίσθηση της ματαιότητας και του ανικανοποίητου. Πονάω που πονάς. λυπάμαι που πονάμε χωριστά κι απο μακριά. με μισώ που δεν μας αφήνω να έρθουμε πιο κοντά. με σιχαίνομαι που μας φοβάμαι. κι έτσι γίνομαι ένα τέρας οργής που όποτε κι αν έρθεις θα σε κομματιάσει επειδή έλειπες. και μετά θα σε πνίξει μέσα σε όμορφα πράγματα γιατί μονάχα χάρη σε σένα νιώθει και θυμάται όμορφα πράγματα. Σε αγαπάω τόσο πολύ που είμαι δυστυχισμένη. γιατί να κανουμε σχέδια και μετά τίποτα? αφού μπορώ να σε φτιάξω.. κι αν όχι, τότε μπορώ να προσπαθώ. ξέρεις οτι θέλω..