Επιθυμίες

Θέλω να σε δω, να σε μυρίσω, να σε αγγίξω. Να σε κρατήσω με όλες μου τις αισθήσεις και με όλους τους τρόπους να σε πείσω να μην φύγεις ποτέ. Θέλω να κολλήσω πάνω σου και να μην χρειαστεί να με απομακρύνει κανείς και τίποτα απο κει. Θέλω κάθε μέρα, συνεχώς και πιο πολύ κάθε βράδυ να σ' έχω κοντά μου. πάνω μου σε σφιχτή αγκαλιά, μην φυσήξει αέρας και σε παρασύρει αλλού. Μονάχα εδώ να' σαι. Σε θέλω, παρουσία ηδονική, μοναδικη κι ονειρεμένη μου και σε κάθε πτυχή της λέξης "θέλω", θα βάζω κάτι δικό σου απο δίπλα. μαζί σου άλλωστε ποτέ δεν θα στερέψουν οι επιθυμίες. Θέλω οι ανάσες μας να γίνονται ένα.. στον ίδιο ρυθμό.. και να σε νιώθω παντού σε κάθε μόριο του κορμιού μου και να αναπνέω τον αέρα απο μέσα σου γιατί είναι τόσο πιο υπέροχος απο όλο το οξυγόνο του κόσμου..

Λίγο πριν γιορτάσουμε

Κάποια πράγματα δεν τα χωράει ο νους.Όπως την παράλογη ζήλια σου.την τρέλα.τις ξαφνικές αλλαγές.Μου είχες πει πως θες να σε θεωρώ δεδομένο γιατί ποτέ ποτέ ποτέ δεν θα φύγεις.Μα εγώ σε θεωρώ ότι πιο αβέβαιο τώρα.σα να έχεις ήδη φύγει.Και θα γυρίσεις άραγε?φοβάμαι γαμώτο.πάλι.και πέφτω στην παγίδα αυτή και θα καταλήξω να απολογούμαι και να παρακαλάω να ξεθυμώσεις.Που φτάσαμε..να ζητάω συγνώμη εγώ για τις ιδιοτροπίες σου.Καταντήσαμε λίγες ώρες πριν το ιδανικό να γυρνάνε όλα τούμπα.Όχι δεν μετράω πια ώρες για να σε δω.δεν ξέρω καν αν θα συμβεί.απλά εγκλιπαρώ για ένα σημάδι σου.έστω.
Θυμήσου τι έλεγες.γιατί αλλάζεις?με τρομάζεις,να ξέρεις..Και πάνω στην κόψη της ευτυχίας γιατί θες να με γκρεμίσεις?Λυπήσου μας.δεν αξίζει.Δες καθαρά.είπες δεν θα αφήσεις κανέναν και τίποτα να μας αγγίξει.που είσαι τώρα?το πιστεύεις ακόμα?

Ώρες..μόνο ώρες μετρώ

Δεν μετράω μέρες πια..μετράω ώρες.μονάχα ώρες.Με το κάθε λεπτό να με φέρνει ακόμα πιο κοντά σου.Ώστε πριν ακόμα έρθεις να σε νιώθω σχεδόν εδώ.σχέδον.αναγκαστικά αυτό το σχεδόν που μετριάζει το απόλυτο.τι να κάνουμε που δεν φεύγει.Μα δεν με νοιάζει σου λέω,δεν με νοιάζει.Ώρες μετρώ.κι ως τότε σε ακούω και σου μιλώ για να μη νιώθω μόνη.δεν είμαι.Είμαστε ένα.μαζί.εσύ το είπες.

υποτυπώδης σιγουριά

Σε ακούω να μιλάς με όλα εκείνα τα υπέροχα λόγια και να με γεμίζεις αλήθειες που καθρεφτίζονται στα μάτια σου και δεν μπορώ παρά να τις πιστέψω. Τις νιώθω στα φιλιά σου.. στις σφιχτές αγκαλιές.. είναι αλήθειες.. είναι. Και νιώθω όπως δεν έχω ξανανιώσει. Με πόδια που δεν πατούν στη γη. Με την ανάσα που δεν μπορεί να βρει το ρυθμό της. Με λέξεις να βγαίνουν απ’ τα χείλη μου κι ας μην πίστευα εγώ σε αυτές, κι ας αρνιόμουν πεισματικά να τις πω.. τώρα σε κρατάω γερά και τις φωνάζω χωρίς να φοβάμαι. Πάντα μαζί. Ποτέ χωριστά. Δεν θα σε αφήσω και δεν θα με αφήσεις. ποτέ.. ποτέ.. ποτέ..

Ευτυχία

Δεν μπορώ να αρκεστώ σε λέξη πιο μικρή.ΕΥΤΥΧΙΑ.μόνο αυτή με εκφράζει τώρα.Που μπορώ να περνάω μια μέρα ολόκληρη μαζί σου.Που κι αν κλείστηκα μέσα,εσύ μπορείς να κάνεις τον εγκλεισμό μου να μοιάζει με δώρο.Που σε αισθάνομαι τόσο κοντά μου.Που σε βλέπω να πλησιάζεις την οικογένειά μου και να γίνεσαι ένα με αυτήν.Που τις στιγμές που μένουμε μόνοι μας αισθάνομαι ξανά σαν γυμνασιόπαιδο και ταυτόχρονα σαν να γίνομαι δειλά δειλά γυναίκα.Που μ'αγαπάς.Που το μέσα μου φτερουγίζει,αδειάζει,γεμίζει, τρελαίνεται.Που επιτέλους σ'ερωτεύομαι.

Βράδια χωρίς σου(πάρτυ αμφιβολίας)

Είναι φορές που πέφτω απο τα σύννεφα.Που ενώ ξέρω πως είσαι εκεί,μετά χάνεσαι.Και τότε θυμώνω.Με σένα που νομίζω πως ξαφνικά με μισείς,Και πιο πολύ με μένα που σχεδόν συμβιβάζομαι με την όλη κατάσταση και που προσπαθώ να ταυτίσω τα θέλω μου με τα δικά σου.Να με πείσω.Πως γίνεται τη μια μέρα να με πνίγει η σιγουριά της λατρείας σου και την επόμενη να τρελαίνομαι περιμένοντας να φύγεις μακριά?Γαμώτο,κάτι τέτοιες στιγμές αισθάνομαι απόρριψη.Μπορεί να με διαψεύσεις σε λίγες ώρες.Αλλά μπορεί και όχι.Σε παρακαλώ..σε παρακαλώ κάνε το.Έλα ξανά να με γεμίσεις ωραίες λέξεις και να με κάνεις καλά.Μην χάνεσαι.Μην στέκεσαι μακριά.Μη με αναγκάζεις να δηλητηριάζω τα πάντα.