είναι που τρέμει το νερό

Ξέρω πως σήμερα περίμενες να κοιμηθούμε αγκαλιά. Κι εγώ περίμενα ακριβώς το ίδιο απο τον εαυτό μου. Πήγα για να πάρω την άδεια και να τα καταφέρουμε. Προφανώς θα μπορούσαμε. Απλά είναι όλα εκείνα που σκεφτόμουν τόσες ώρες και που αν δεν προλάβαινα να τα επεξεργαστώ θα άφηνα ένα κενό μεγάλο μέσα μου. Οπότε δεν μου επέτρεψα να το κάνω αυτό. Και επομένως δεν μας επέτρεψα να γίνουμε αυτό που θέλαμε και οι δυο. Καλώς ή κακώς μπήκε πρώτη αυτή η ανάγκη, που μοιάζει αρχικά να είναι πάνω απο σένα, αλλά στην πραγματικότητα είναι για σένα και μόνο. Για να ‘μαστε καλά. Για να τα βάλω κάτω κι αύριο να μπορώ να σου πω τι σκεφτόμουν τελικά.. Αγκαλιά και συγνώμη που δεν μπόρεσα. Τώρα σε θέλω πίσω. Κλασικό πια αλλά έτσι είναι.. κάθε φορά..