Βράδια χωρίς σου(πάρτυ αμφιβολίας)

Είναι φορές που πέφτω απο τα σύννεφα.Που ενώ ξέρω πως είσαι εκεί,μετά χάνεσαι.Και τότε θυμώνω.Με σένα που νομίζω πως ξαφνικά με μισείς,Και πιο πολύ με μένα που σχεδόν συμβιβάζομαι με την όλη κατάσταση και που προσπαθώ να ταυτίσω τα θέλω μου με τα δικά σου.Να με πείσω.Πως γίνεται τη μια μέρα να με πνίγει η σιγουριά της λατρείας σου και την επόμενη να τρελαίνομαι περιμένοντας να φύγεις μακριά?Γαμώτο,κάτι τέτοιες στιγμές αισθάνομαι απόρριψη.Μπορεί να με διαψεύσεις σε λίγες ώρες.Αλλά μπορεί και όχι.Σε παρακαλώ..σε παρακαλώ κάνε το.Έλα ξανά να με γεμίσεις ωραίες λέξεις και να με κάνεις καλά.Μην χάνεσαι.Μην στέκεσαι μακριά.Μη με αναγκάζεις να δηλητηριάζω τα πάντα.