μπορώ να επιθυμήσω..απλά

Έχουν δίκιο.
Το ξέρω. Το βλέπω.
Μπορώ να προχωρήσω.
Και πρέπει.
Δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο επέμενα να το παρουσιάζω.
Μου φωνάζουν πως αξίζω..
γιατί να μην το πιστέψω κι εγώ αυτό?
Δεν χρειάζεται να ρίχνω τον εαυτό μου χαμηλά
αφού οι άλλοι με προορίζουν για ψηλά

Τα θέλω μου πια είναι ρευστά
ανοίγουν κι απλώνονται για να καλύπτουν μεγάλες εκτάσεις
Εύκολα μπορώ να ποθήσω τα χείλη εκείνα
που θα πλησιάσουν προτού προλάβω να τα εξωραϊσω
κι εύκολα μπορώ να χαρώ με τα διάφορα χάδια,
με τα τυχαία σχεδόν αγγίγματα ανεπαίσθητα πάνω μου
και με τις μυρωδιές απο κολόνιες που τελικά μου 'λειψαν
δεν χρειάζομαι πολύ για να γελάσω
ειδικά όταν με περιτρυγυρίζουν πράγματα που αξίζουν
Πιστεύω. Σε μένα. Σε όσα είχα ξεχάσει. Πιστεύω.
Και με όλες τις λέξεις και τα επιφωνήματα θα φωνάξω πως ΖΩ
κι ας είναι ακόμα το στάδιο μεταβατικό
μαθαίνω να μεγαλώνω τα δικά μου όρια
κι αυτό αρκεί για τώρα :)